Mevrouw van der Leende, zij werd onlangs tachtig jaar, deelt met trots een filmpje waarin ze danst in haar Surinaamse kleding. Achter deze glimlach gaat het verhaal schuil van mevrouw Van der Leende. Haar droom was om in Nederland een eigen onderneming te starten, maar dat is er nooit van gekomen. Ze deelde altijd uit aan de ander en dacht nooit aan zichzelf.
Toen ze zwanger was van haar eerste kind, wilde haar vriend niet voor hen zorgen. Ook bij haar ouders kon ze niet terecht voor hulp. Als alleenstaande moeder met 3 kinderen moest ze jarenlang de eindjes aan elkaar knopen. Ze zat altijd met financiële vragen. “De vader van mijn kinderen zorgde niet voor mij, maar God zorgt voor mij als een echte vader.”
Al jaren komt mevrouw Van der Leende naar de kerk van Victory Outreach Rotterdam. In de kerk hoorde ze over het inlooppunt van Samen erop vooruit, een initiatief van Samen Kerk in Nederland (SKIN) in Rotterdam. Vrijwilliger Ron helpt haar met de potjescheck, zodat ze een goed beeld krijgt van waar ze recht op heeft. Eigenlijk komt ze voor haar dochter, die jarenlang met hart en ziel voor de Belastingdienst heeft gewerkt, totdat ze ziek werd en in de steek werd gelaten. “Mijn dochter schaamt zich heel erg. Ze kwam in een neerwaarts spiraal terecht en van het ene probleem ontstond het andere probleem”, vertelt mevrouw Van der Leende.
Directeur Karin de Schipper van SKIN-Rotterdam is ook aangeschoven: “We zien dat vaker. Als mensen een paar problemen hebben, dan stapelen die zich op en glijden ze gemakkelijk af.”
Via het Fonds Bijzondere Noden Rotterdam, heeft Ron een aanvraag voor een koelkast ingediend. De afgelopen drie jaar heeft de dochter van mevrouw Van der Leende zonder inkomen geleefd. Er zijn fouten gemaakt en de uitkering is al twee keer afgewezen. Nu gaan ze samen met de vrijwilligers naar de gemeente. “Ik hoef het eindelijk niet meer alleen te doen. De mensen bij Victory Outreach Rotterdam zijn mijn nieuwe vrienden, ze zijn als een nieuwe familie”, vertelt mevrouw Van der Leende.
De grootste uitdaging is wanneer de aanvraag voor de uitkering opnieuw wordt afgewezen. Dan ontstaan er grote financiële problemen bij haar en haar dochter. Mevrouw Van der Leende leeft van haar AOW en heeft uit een klein spaarpotje de basisvoorzieningen voor haar dochter betaald. “Ik wil altijd blijven delen, zoals een tiende van mijn inkomen aan de kerk, ook al heb ik niet zoveel.”
Ze vertelt dat mensen naar het inlooppunt moeten komen, omdat ieder mens recht heeft om elke maand rond te komen. Ze ziet het als haar taak om mensen wakker te maken. “Ik sliep, ik wist het niet, maar nu weet ik wat mijn rechten zijn en waar ik terecht kan. Van de stormen in je leven moet je een deugd maken. Ik val en sta elke keer op, ik blijf niet liggen.”